Reisverslag 5: Baltrum, Spiekeroog, Wangerooge

maandag 24 juni 2013: Juist – Baltrum:
Ik vertrek om half elf uit de haven. De dieptemeter geeft 1,3 meter aan; het kan. Er is een tussendoor route, deze heb ik in het verleden al twee keer genomen. Eén keer kon ik de veerboot volgen, deze volgde ook de prikken en de boeien niet. De tweede keer was het weer veel gunstiger. Voor dit deel van de route heb ik nu windkracht 5 met uitschieters van achteren. Ik durf het niet aan. Als je met grote snelheid op een ondiepte stuit zijn de gevolgen niet te overzien. Ik volg nu braaf de route langs de prikken en de boeien en kan snel daarna de fok hijsen. Met windkracht 5 of meer, meestal van achteren haal ik snelheden van 5 – 6 knopen. (9 – 11 Km/uur) Dat is snel voor mijn kleine scheepje. De buitenboordmotor gaat uit. Ik kom heel veel schepen tegen op deze route. De bemanningsleden zitten allemaal ineengedoken achter hun buiskappen want zij moeten tegen de harde wind in varen. Tussen Juist en Norderney en tussen Norderney en Baltrum is er een flinke deining vanaf de Noordzee. Voor half drie bereik ik de ingang van de haven van Baltrum. De veerboot die net uitvaart geef ik alle ruimte. Om half drie helpt een buurman me met vastmaken. Ondanks de harde wind was het een aangenaam tochtje. De jachthaven van Baltrum is naast het vliegveld. Het havengeld betaal je in de tower (een houten huisje). Je kunt hier een rondvlucht maken met de Inselflieger, naar keuze een kwartier of langer. De vluchtleider belt dan de vliegenier die op zijn fiets naar het vliegtuig komt om een rondje over het eiland te vliegen.
Ook hier staan de bagagekarretjes klaar in de veerhaven. Ze worden hier Wippe genoemd. Als men hier voorstelt om een Wippe te nemen weet je dus wat wordt bedoeld. Baltrum is klein en telt 500 inwoners. Waarschijnlijk is het in het seizoen het tienvoudige. In de jachthaven is een wasmachine en een droger. 2 x 3 Euro. Tijdens de was fiets ik over het westelijk deel van het eiland en na het eten doet de droger zijn werk en fiets ik over het oostelijk deel van het eiland. De sterntjes en zwaluwen suizen om mijn oren. Het stikt hier van de konijntjes.
Wat kan een mens het druk hebben; de was is gevouwen en opgeborgen, de route van morgen naar Spiekeroog is voorbereid en nu om half elf tik ik dit verslagje. Ik kan hier niet op het internet. Wanneer het wel kan weet ik niet. Ik heb een aantal familieleden en kennissen in een mailinglist gezet. Zij ontvangen bericht wanneer het reisblog is aangevuld. Mocht je geen bericht willen ontvangen geef dan een reactie dan kan ik je schrappen uit de lijst.
Nu nog een stom spelletje doen op de computer, nog even lezen (Carambole van Hakan Nesser) en daarna zoek ik mijn kooi op. Welterusten.
dinsdag 25 juni 2013: Baltrum –Spiekeroog:
Deze morgen hoef ik me niet te haasten. Ik ga naar de vluchtleider op het vliegveld. Hij kan op het internet voor de “Wettervorhersage”. Ongeveer hetzelfde beeld als voorgaande dagen; noordwestenwind, windkracht 5 en meer tijdens buien. Hoog water is om 13.40 uur. Springtij! D.w.z. extra hoog water, men rekent op 40 cm verhoging. Volgens de vluchtleider – hij is ook een zeiler – en bekend met dit water, kan ik om 11.40 uur vertrekken. Zo gezegd, zo gedaan. Ik start de motor en vertrek. Al in de haven kan ik de fok hijsen. Na de haven zoek ik het diepere water op en kan de motor uit. Niet lang erna bevind ik me tussen de prikken. Weer gaat het snel meer dan 5 knopen en soms meer dan 6! Tussen de eilanden Baltrum en Langeoog en later tussen Langeoog en Spiekeroog is de zee ruw vanwege de Noordzeedeining. Het eiland Langeoog laat ik links liggen; ik was er vaker en ben meer gecharmeerd van de kleine eilandjes. Na een snelle tocht bereik ik om half drie de jachthaven van Spiekeroog. Het aanmeren – met de kop in de wind – gaat iets te ruw, met gevolg een kleine kras op de boeg. Er was niemand aanwezig om te helpen bij het aanmeren.
Er is een nieuw toiletgebouw gebouwd; ziet er keurig uit. De havenmeester is nog steeds dezelfde als voorgaande jaren. Op Baltrum zag je veel nieuwe huizen, hier op Spiekeroog zie je veel oudere huizen. Op alle eilanden wordt kurtax geïnd door de havenmeester. De havenmeester van Spiekeroog weigert dit. Hij vindt dat we het zelf maar naar de “Behörden” moeten brengen. Ik krijg wel de indruk dat deze belasting wordt besteed aan de toeristische voorzieningen. Bij bijna elke strandopgang is er bijvoorbeeld een toiletgebouw. Verder is het “over”-georganiseerd. Je mag niet op de dijken, niet in de duinen, er zijn zelfs rookvrije stranden, naaktstranden en hondenstranden! De Duitsers komen hier vooral om te kuren. Er zijn veel gezondsheidklinieken.
Morgen wil ik naar Wangerooge. Oorspronkelijk wilde ik naar Wangerooge Ost om daar te ankeren of droog te vallen, om daarna me op Neuwerk te kunnen richten. Omdat er te veel wind staat zie ik er vanaf. Neuwerk is een Waddeneiland waar ik nog nooit ben geweest. De andere Nederlandse, Duitse en Deense heb ik allemaal bezocht. Op Wangerooge kan ik met de havenmeester overleggen. Met deze wind kan ik wellicht snel Cuxhaven bereiken. Vanmorgen heeft het nog geregend maar tijdens de tocht naar hier bleef het droog. Wel kwam er af en toe een spatje zeewater over.
Het is nu half elf geweest, de tocht naar Wangerooge is voorbereid. Ik ga vroeg naar bed want het wordt koud. Meestal lukt het de kajuit op temperatuur te houden met waxinelichtjes. Echter 4 stuks zijn niet voldoende, de binnentemperatuur is gezakt naar 18,5 graden.
Woensdag 26 juni 2013: Spiekeroog – Wangerooge:
Laat opgestaan, boodschappen gedaan en nog een klein stukje over Spiekeroog gefietst. Om 12 uur ben ik zeilklaar. Moet echter nog even wachten. Om 15.00 uur is het hoog water en ik wil twee uur ervoor vertrekken. Dat lukt, ik heb geen hulp nodig want de wind komt voor in. Na 100 meter op de motor kan ik de fok hijsen en kan de motor al weer uit. In de smalle vaargeul komt de veerboot me tegemoet; we kunnen elkaar net passeren. De wind – windkracht 5 en meer – komt nu meer uit het westen. Met de stroom mee meet ik met de gps een snelheid van 7,3 knopen. Anderen varen dezelfde route op de motor. We hebben ongeveer dezelfde snelheid. Ik geef er de voorkeur aan om te zeilen. Door de winddruk in het zeil ligt het schip vaster in het water. Van Spiekeroog naar Wangerooge is maar een klein stukje. Voor de haven van Wangerooge is de zee erg ruw met erg hoge golven. Iets voor de haven lukt het me de motor te starten en het voorzeil te strijken. Ik had dit beter nog later kunnen doen in de haven en in de luwte van een veerboot. Daar lukt het me om de stootwillen aan de reling te hangen. De havenmeester helpt me om 3 uur vast te maken. Het is de vaste ligplaats van een groot schip. Als de eigenaar ervan terugkomt moet je jouw schip verhalen meldt hij. Nu is het 9 uur ’s avonds, ik verwacht hem niet meer. E 12,90 betaal ik aan de havenmeester. Later kostte het meer, hij had zich vergist. Liggeld, Kurtax en voor elektriciteit. Ik krijg de code voor het internet. Het signaal valt echter steeds na een minuutje weg; het lukt niet om te E-mailen of te internetten. Het weerbericht hoor ik via de marifoon. Er was nota bene een waarschuwing voor windkracht 6!
De veerboot leverde na vieren vanmiddag weer een lading toeristen af. De Inselzug staat al klaar om ze naar het dorp te vervoeren. Het is een leuke toeristische tocht over het Wad. Bij extreem hoog water rijdt het treintje door het water. Ik kom even in de verleiding op de trein te stappen maar ik zie er van af. Je kunt vandaag niet meer met de trein terug want deze rijdt slechts als de veerboot bij hoog water arriveert. Morgen fiets ik naar het dorp. Op de computer in het clubgebouw van de watersportvereniging geprobeerd de bank te bereiken. Lukte niet vanuit het buitenland is een extra code nodig. Deze code komt via mijn mobiele telefoon, maar die ligt aan boord.