Reisverslag 6, Horumersiel, Cuxhaven, Neuwerk

vrijdag 28 juni 2013: Wangerooge – Horumersiel:
Können Sie nicht lesen? De havenmeester roept mij tot de orde vanaf zijn verhoging. Er mag niet worden gefietst in de gehele haven. Typisch Duits, niet op de duinen, niet op de dijken, niet roken op een rookvrij strand. En hier: niet fietsen in de haven. Op het gehele haventerrein is geen mens te bekennen en de treinen rijden nog niet. Maar het mag niet! Gesetz, oder Pflicht!
Ook de hele nacht heeft het geregend en flink gewaaid. Toch behoorlijk geslapen. Ik wilde vandaag doorvaren naar Cuxhaven maar na overleg met een Duitse zeiler zie ik er van af. Ik dacht dat je nog voor eb zou kunnen vertrekken, maar het is dan toch te ondiep. Plannen zijn er om te worden aangepast! De eigenaar van deze ligplaats wil er vanaf drie uur vanmiddag weer gebruik van maken. Dat is 2,5 uur voor hoog water. Op dat moment wil ik vertrekken, over het wad naar Horumersiel. En vanuit Horumersiel wil ik morgen via de Mittelrinne verder naar Cuxhaven. Twee jaar geleden ben ik er langs gevaren. Het haventje valt net buiten het gebied van mijn kaart. Dat lijkt me geen bezwaar. Ik bevind me dan op de Jade. Hier passeren grote tankers om te lossen in Wilhelmshaven. Morgen moet ik dan dwars over de monding van de Weser. Daar passeren de grote schepen voor Bremerhaven en Bremen. Uiteindelijk kom ik dan op de monding van de Elbe waar de schepen richting Cuxhaven, Kieler Kanaal of Hamburg varen. Van een Nederlandse zeiler hoorde ik dat er problemen zijn met de sluizen van Brunsbuttel en Kiel. Eén grote sluis bij Brunsbuttel is buiten gebruik. De grote scheepvaart gaat nu ook door de kleine sluis waardoor er grote wachttijden ontstaan. De grote vaart krijgt uiteraard voorrang. Bij Kiel is de jachtensluis buiten gebruik en moet iedereen door de grote sluis wat uiteraard ook weer oponthoud geeft.
Ik loop te ver vooruit, het is nu vrijdag (naar Horumersiel), zaterdag naar Cuxhaven en daarna zondag naar Het Kieler Kanaal. Volgens een Duitse weerdame schijnt zondag de zon!!! Ik kan het niet geloven.
De tocht naar Horumersiel verliep vlot. Tot en met het eind van Wangerooge kon ik zeilen – op de fok want het waait nog stevig. Windkracht 5 - 6. Bij de radartoren op het Minsener Oog moet de motor erbij en even later moet ik de fok strijken. Tegen de wind in laveren langs de prikken gaat niet. Om kwart voor vijf leg ik vast in Jachthaven Wangerland. De jachthaven bereik je via de prikken. Ik moet dus deze haven om en nabij hoog water verlaten! Morgenvroeg is het om 5.40 uur hoog water volgens de havendame. (ze wil geen Hafenmeisterin genoemd worden) Ik wil om ongeveer 7.40 uur vertrekken. Vroeg opstaan!
Ik wilde een snufje zout over de gebakken aardappeltjes; omdat het zout nat is strooit het niet meer en gebruik ik meer geweld. Het gevolg laat zich raden: het halve zoutvaatje verdween in de koekenpan. Na het eten nog eventjes naar het dorp gefietst. Het is een toeristendorp, op de parkeerplaats naast de haven staan tientallen campers. Op het moment is het windstil en dat doet een beetje vreemd aan. Nu nog even de foto’s in Picasa zetten. Er staan nog geen foto’s in het reisblog, het wilde de eerste keer niet lukken. Later probeer ik het nog een keer.



zaterdag 29 juni 2013: Horumersiel – Cuxhaven:
Om zeven uur uit de haven van Horumersiel vertrokken. Het zicht is slecht, zo slecht dat ik de navigatieverlichting inschakel. De fok gehesen. Even gedacht dat ook het grootzeil kon worden gehesen maar er komt meer wind en het zicht wordt beter. Ik wil zo snel mogelijk de Jade en de Weser oversteken om aan het begin van Elbe te geraken. Met behulp van de motor, de fok en geholpen door de ebstroom gaat het erg snel. Eigenlijk maak ik een denkfout, ik ga te snel, daardoor ben ik te vroeg bij de Elbemonding. Ook hier staat een ebstroom en om Cuxhaven te bereiken moet ik tegen de stroom opboksen. Ik had de motor niet moeten gebruiken, dan was ik later bij de Elbemonding gearriveerd en was er minder stroom tegen geweest. Er staat intussen veel wind. Vlagen van 28 mijl per uur. Dat is ruim windkracht 6. (Eigenlijk wordt de windkracht gemeten over een periode van 10 minuten) Ik doe nu de motor uit en bereik nog steeds snelheden over de grond van meer dan 4 knopen. De zee is erg ruw en ik krijg veel water over. Zeiknat word ik en bovendien is het zeewater koud. 13,7 graden! Ondanks de felle tegenstroom bereik ik tegen half drie de Amerika-haven van Cuxhaven. Voor de haven verlies ik tijdens een extreem felle windvlaag een stootwil. Op een rot plek. Normaal zou ik keren en trachten het ding weer op te pikken. Nu doe ik het niet vanwege de felle wind. In de jachthaven is er meer luwte, ik kan zonder hulp vastmaken. En, niet te geloven, de zon komt door. Het schuifluik kan helemaal open. Schoon schip gemaakt, zelfs de kussens waren van de banken geschoven zo ging de Almare heen en weer en op en neer. Daarna spring ik op de fiets om proviand en benzine te halen. Op de vouwfiets rijdt ik met twee jerrycans en een volle rugzak aan en op de bagagedrager en een krop sla aan het stuur. Ik ben er vaker geweest en weet nog een beetje de weg. Daarna fiets ik nogmaals om weer 2 jerrycans benzine te halen. Ik wilde vroeg naar bed maar intussen is het half twaalf. De tocht voor morgen naar het Kieler Kanaal hoef ik niet voor te bereiden. Als ik van de stroom op de Elbe gebruik wil maken kan ik pas om half drie ’s middags vertrekken!
zondag 30 juni 2013: Cuxhaven – Neuwerk:
Plannen kunnen worden aangepast. Ik schreef het al eerder; het laatste Waddeneiland welke ik nog moet bezoeken is Neuwerk. Op de heenweg naar Cuxhaven ging ik er aan voorbij. Bij windkracht 6 vond ik het te gevaarlijk om Neuwerk aan te zeilen. Er is een heel klein haventje; is er plek of moet ik ankeren? Ankeren bij zoveel wind doe je alleen uit nood. Het schip gaat dan te keer als een steigerend paard. Vanuit Cuxhaven vertrekt de veerboot Flipper, o.a. naar Neuwerk. Als het niet op eigen bodem gaat dan maar met de veerboot. Heen en weer kost E 25,-. Dat is niet teveel voor zo een cruise. De heenweg – met tegenwind – duurde twee uur en terug met windje mee anderhalf uur. Ook de Flipper kan Neuwerk alleen bij hoog water bereiken en vertrekt om half drie. Legt om half vijf vast en vertrekt weer om half acht ’s avonds. Drie uur om een eiland te bezoeken lijkt weinig, het eiland is echter erg klein en over de omringende dijk duurt een wandeling ongeveer een uur. Er wonen 40 mensen. Ze leven van landbouw en toerisme. Er zijn veel pensions, hotels en restaurants. Veel mensen bereiken het eiland via paard en wagen of lopend. (Wadlopen) Ik vind het jachthaventje van Neuwerk. Is helemaal leeg. Vaak richt ik me op de masten van schepen bij het aanvaren van een haven. Na de wandeling ga ik op Neuwerk eten. Veel te veel. Terug aan boord ga ik onderdeks en komt een jonge vrouw uit Hamburg naast me zitten. Ze voelt zich ziek, is vermoedelijk erg vermoeid van het wadlopen en een overdosis buitenlucht. We vallen naast elkaar in slaap en raken een uurtje later aan de praat. Ze voelt zich nu stukken beter. Wie niet, logisch als je naast mij hebt geslapen. Ik vertel haar hoe ik verder wil zeilen. Ze zou zo mee willen maar moet morgen weer werken. Voor half tien ben ik weer aan boord en het lukt me zowaar op het internet te komen. De Deutsche Wetterdienst geeft windkracht 4 op voor deze omgeving. Morgen om half drie ’s middags ga ik richting Kieler Kanaal. Een uurtje later helpt de stroom me wellicht mee.